1
ทุกๆวันเป็นวันปกติ
ณ ลานกว้างหน้าอาคารเรียนที่เต็มไปด้วยผู้คนมากหน้าหลายตาบ้างก็จับกลุ่มกันคุยกันตามประสาผู้หญิง บ้างก็นั่งเล่นเกมส์ ฟังเพลง รอเข้าห้องเรียน และสิ่งที่เหมือนกับทุกๆวันก็คือ
“กรี๊ดดดด!!!”
“พี่มาร์ท!!!”
“พี่เค้าเท่มากมายอ่ะแก >///<”
“มาร์ท!! หันมาทางฉันหน่อย~”
เสียงกรี๊ด...ดังระงมไปทั่วทั้งโรงเรียนเหมือนเสียงชะนีร้องหา...โดยมันได้กลายเป็นเรื่องปกติของโรงเรียนนี้ไปแล้ว และต้นเหตุที่ทำให้เกิดขึ้นทั้งหมดคือ มาร์ท หนุ่มลูกครึ่งไทย-นอร์เวย์นั่นเอง โดยที่เขาเข้ามาเรียนที่นี่ตอนปี1 ก็ได้รัยเลือกให้เป็นประธานนักเรียนที่อัจฉริยะที่สดในโรงเรียน และนิสัยของเขาที่ออกแนวเย็นชายิ่งทำให้ยิ่งลึกลับบวกกับหน้าตาหล่อเหลา มาพร้อมกับรูปร่างสูงโปร่งราว 184 เซนติเมตร ผมสีเงินอ่อนๆน่ามอง และตาสีเงินมีเสน่ห์ชวนมองนั่นอีกยิ่งทำให้สาวๆพี่ได้พบได้เจออยากสัมผัสกับเขาคลั่งไคล้เขาอย่างกับเป็น จัสติน บีเบอร์ ข้อควรระวังเวลาเผชิญหน้าชายคนนี้คือ คุณไม่ควรสบตาเขานานเกิน 1 นาที อืมหรือว่า 30 วินาที มิเช่นนั้นคุณอาจจะห้ามใจไม่อยู่
“นั่น! พี่เมโมมาแล้ว”
“วันนี้ก็สวยเหมือนเดิมเลย *.*”
“พี่เขาน่ารักแถมร่าเริงสดใส ฉันชอบเวลาที่พี่เขายิ้มจังเห็นแล้วโลกมันสดใส *///*”
“มากไปแล้วแก”
“ก็มันจริงนี่หน่า”
และอีกคนที่ได้ความนิยมของโรงเรียนนี้ก็คือ เมมโม สาวไทยแท้แม่ให้มานี่แหละจร๊า มีดีกรีที่ความสวย สดใส ร่าเริง ฉลาด รูปร่างสูงโปร่งเหมมือนนางแบบไม่มีผิด ผมสีดำที่ยาวถึงกลางหลังที่ชอบรวบขึ้นเป็นหางม้ายิ่งทำให้มีเสน่ห์มากยิ่งขึ้น และก็เป็นอีกคนที่เข้ามาเพียงปีแรกก็ถูกเลือกให้เป็นรองประธานนักเรียนทันทีเพราะเธอสามารถทำข้อสอบมหาลัยได้ และเธอก็ช่วยเหลืองานโรงเรียนจนได้รับรางวัลต่างๆมากมาย โดยนิสัยของแธอเองที่ชอบช่วยเหลือคนอื่นบวกกับหน้าตาหวานๆเข้าไปอีก เธอเลยกลายเป็นพี่สาวของโรงเรียนไป
ห้อง ปี3 B
ครืด~(เสียงเปิดประตู)
“อ๊ะ อรุณสวัสดิ์เมมโม”
“ไง เมมโม”
“อรุณสวัสดิ์ทุกคน ~^^”
พอฉันเปิดประตูเข้ามาก็ได้รับการทักทายแบบเป็นกันเองแบบนี้เป็นประจำเช่นนี้ทุกเช้านั่นแหละ ก็พวกเราน่ะอยู่ห้องเดียวกันมาตั้ง 3ปีแล้วนี่น่าเรียกว่าความผูกพันธ์กันมาอิอิ ^^ ฉันเดินไปที่โต๊ะของตัวเองเป็นโต๊ะตัวที่4 ติดหน้ากับหน้าต่าง ส่วนคนที่นั่งข้างหลังของฉันก็คือเพื่อนที่สนิทที่สู๊ด ของฉันเอง ^^ หล่อนน่ะนะมีชื่อว่า วาเลน เป็นคนที่ดีทีเดียวสำหรับฉันเลยล่ะ
“ไงโม”
“ก็เรื่อยๆอ่ะ”
ฉันลากเก้าอี้มานั่งข้างๆ วาเลน ก่อนที่เธอจะถามขึ้น
“แหม~อย่าทำหน้าอย่างนั้นซี”
“ว่าแต่แกเถอะ ไปจีบเด็กปี 2 มาเป็นยังไงบ้างล่ะ ^^+”
ฉันแกล้งพูดไปอย่างนันแหละ ก็เห็นยัยนี่เอาแต่กรี๊ดกร๊าดเด็กปี 2 อยู่ทุกวี่ทุกวันนี่น่า
“นี่แกรู้ด้วยหรอ O_O”
“ยัยบ้า! นี่แกทำจริงๆหรอ”
อยากจะกรี๊ด...นี่เพื่อนฉันทำอย่างที่พูดจริงๆเหรอเนี่ย ไม่อยากจะเชื่อเลยอ่ะ แล้วดูหน้าตาตอนนี้สิยิ้มแหยๆ เหมือนคนที่ถูกจับความผิดได้งั้นแหละ เฮ้อ~ ให้มันได้อย่างนี้สิ ยัยวาเลน
“อ้าว นี่แก...หลอกฉันเรอะ!”
“ก็ใช่น่ะสิ”
“ชิ ว่าแต่แกเถอะ...วันนี้ก็ป็อปอีกแล้วนะ ^_^”
“คงจะไม่สู้นายประธานนั่นหรอกมั้ง”
“เออแฮะ หล่อขั้นเทพแถมยังฉลาดเป็นกรด...”
ให้ตาย...นี่เพื่อนแนก็คลั่งไคล้นายนั่นเหมือนกันหรอเนี่ย ไม่อยากจะเชื่อเลย แต่ช่างเถอะไม่ใช่เรื่องของฉันนี่เนอะจะไปสนใจทำไมกัน อีกไม่นานก็จะถึงเทศกาลของโรงเรียนแล้วด้วยสิ อ๊ะ!เดี๋ยวนะรี่ฉันยังไม่ได้เล่าเกี่ยวกับที่มาของโรงเรียนนี้เลยสินะ งั้น...
